کد مطلب:36448 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:757
اول: موقعیت از نظر استراتژیك رضایت بخش باشد. دوم: برای كنترل دقیق دشمن از بهترین شرایط برخوردار باشد. مناطق استراتژیك عبارتند از: قله ها و دامنه ی كوهستانها، كرانه ی رودها، ساحل دریاها و غیره... كوهها موقعیت استراتژیك مناسبی به شمار می روند، زیرا ارتش می تواند از خود دفاع كند و در عین حال بر عملیات دشمن نظارت داشته باشد. [صفحه 87] امام علی (ع) می گوید: فاذا نزلتم بعدوا و نزل بكم فلیكن معسكركم فی قبل الاشراف، اوسفاح الجبال، او اثناء الانهار، كیما یكون لكم ردءا، و دونكم مردا، و لتكن مقاتلتكم من وجه واحد او اثنین، و اجعلوا لكم رقباء فی صیاصی الجبال، و مناكب الهضاب،... «هر گاه به سوی دشمن رفتید، یا او به سوی شما آمد، باید كه پایگاه شما بر فراز پشته ها یا در دامنه كوهها یا كرانه ی رودخانه ها قرار گیرد تا آن موقعیت، پناه شما در برابر دشمن و نگهدارتان باشد. نیروهای خود را در بیش از یك یا دو جبهه پراكنده نكنید. در بلندیهای كوهسار و بر فراز پشته ها، پست های دیده بانی تشكیل دهید تا دشمن از مواضع خطرناك یا ظاهرا امن بر شما حمله نكند. و بدانید كه مقدمه ی لشكر چشم و گوش لشكر است و چشم و گوش مقدمه، گروه شناسایی. زنهار از پراكندگی! هر جا كه اردو می زنید، با هم باشید و هر جا پیشروی می كنید، همگی پیش بروید. به هنگام شب، نیزه ها را از خود دور نكنید. و در وقت خفتن، یا سبك بخوابید، یا نوبت به نوبت.»[1].
موقعیت نظامی برای كسب پیروزی بسیار مهم است، و در این مورد بر دو نكته باید تاكید نمود:
صفحه 87.